กล้องโทรทรรศน์ สกายอายเป็นกล้องโทรทรรศน์วิทยุทรงกลมรูรับแสงเดียว ที่มีประสิทธิภาพสูงในการสำรวจจักรวาล ด้วยสิ่งนี้จะสามารถส่งเสริมความเข้าใจ และการสำรวจอวกาศส่วนลึกของจักรวาล และมอบความเป็นไปได้ใหม่ๆ สำหรับการพัฒนาดาราศาสตร์

สกายอายใหญ่แค่ไหน มีความกว้าง 500เมตร และพื้นที่ปล่อยเทียบเท่ากับสนามฟุตบอล มาตรฐาน 30สนาม หากคุณเติมน้ำแร่ด้วยผู้คน 7พันล้านคนในโลก สามารถแบ่งขวดได้ 4ขวดต่อคน มองเห็นได้ไกลแค่ไหน มันสามารถมองผ่านพื้นที่มากกว่า 13พันล้านปีแสง ใกล้กับขอบจักรวาล ปัจจุบันสกายอาย เป็นกล้องโทรทรรศน์วิทยุ แบบรูรับแสงเดี่ยวที่ใหญ่ และไวที่สุดในโลก

หลักการของเสาอากาศพาราโบลา เพื่อรับฟังสัญญาณจากจักรวาลจากพื้นโลก ชื่อวิทยาศาสตร์ สกายอาย เป็นกล้องโทรทรรศน์วิทยุ ขนาดลำกล้องยาว 500เมตร ต่างจากกล้องโทรทรรศน์แบบใช้แสงทั่วไป ที่สังเกตผ่านแสงที่มองเห็นได้กล้องโทรทรรศน์วิทยุ สังเกตจักรวาลโดยรับคลื่นวิทยุที่มองไม่เห็นในจักรวาล มีหน้าต่างสองบาน ในชั้นบรรยากาศหนาทึบเหนือตัวเรา อันหนึ่งเป็นหน้าต่างแสงที่มองเห็นได้ ซึ่งมนุษย์สังเกตเห็นจักรวาลมานานหลายพันปี อีกบานหนึ่งคือหน้าต่างวิทยุ ซึ่งเป็นผู้บุกเบิกดาราศาสตร์วิทยุ คาร์ลแจนสกี ในช่วงทศวรรษที่1930 สัญญาณจากใจกลางทางช้างเผือก ถูกค้นพบโดยบังเอิญ และม่านดาราศาสตร์วิทยุก็เปิดออก ผลักดันให้มนุษย์เข้าใจที่มาของจักรวาล

และต้นกำเนิดของสิ่งมีชีวิต สกายอาย เป็นเครื่องมือของดาราศาสตร์วิทยุในปัจจุบัน หลักการพื้นฐานคืออะไร เราทุกคนรู้ดีว่า คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าคู่ขนาน จะมาบรรจบกันที่จุดโฟกัส หลังจากสะท้อนด้วยพื้นผิวพาราโบลา สำหรับกล้อง โทรทัศน์วิทยุ พื้นผิวสะท้อนแสงจะถูกทำให้เป็นรูปพาราโบลา จากนั้นเครื่องรับจะถูกวางไว้ที่จุดโฟกัส เพื่อรวบรวมสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้าจากวัตถุท้องฟ้า เพื่อการสังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์ ยิ่งพื้นที่ของพาราโบลามีขนาดใหญ่เท่าไหร่

สัญญาณก็จะสามารถรวบรวมสัญญาณได้มากขึ้น และสามารถตรวจจับวัตถุท้องฟ้าที่เลือนราง และอยู่ห่างออกไปได้มากขึ้น ดังนั้นตั้งแต่คาร์ลแจนสกี ค้นพบหน้าต่างสังเกตการณ์ดาราศาสตร์วิทยุโดยบังเอิญ นักดาราศาสตร์จากทั่วโลกจึงทำงานสร้างกล้องโทรทรรศน์วิทยุขนาดยักษ์ ที่มีพื้นผิวสะท้อนแสงขนาดใหญ่ที่สุด เท่าที่จะเป็นไปได้ ในขณะเดียวกันด้วยการใช้วิทยุจำนวนมาก โดยมนุษย์ทำให้เกิดคลื่นวิทยุมากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งรบกวนการรับสัญญาณจากอวกาศ

โดยมนุษย์ ในการประชุมวิทยุนานาชาติปี1993 หลายประเทศ ได้ริเริ่มสร้างกล้องโทรทรรศน์วิทยุ ที่มีรูรับแสงขนาดใหญ่พิเศษ ก่อนที่สภาพแวดล้อมแม่เหล็กไฟฟ้าของโลกจะถูกทำลาย ในปีถัดมานักวิทยาศาสตร์ ซึ่งเป็นตัวแทน ได้เริ่มการสำรวจ สกายอายและเริ่มการเดินทาง เปลี่ยนสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ ความยากลำบากและความก้าวหน้ามากมาย สกายอายครองความสูงในความไว สามารถสร้างกล้องโทรทรรศน์ได้ขนาดใหญ่เพียงใด

ขึ้นอยู่กับว่าในที่สุดจะพบภาวะขนาดใหญ่อะไร ภาวะที่เหมาะสม เป็นเรื่องยากมากที่จะพบ เพราะต้องเป็นไปตามเงื่อนไขหลักสี่ประการในเวลาเดียวกัน ประการแรก ต้องมีขนาดใหญ่เพียงพอ และรอบด้านเพียงพอ มิฉะนั้นค่าใช้จ่ายในการขุดและการสนับสนุน จะทำให้โครงการนี้เป็นไปไม่ได้ ประการที่สอง ต้องอยู่ห่างไกลจากพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่น เพื่อให้แน่ใจว่า มีสภาพแวดล้อมวิทยุที่ดีไม่มีน้ำ สามารถทำได้ มิฉะนั้นอายุการใช้งานของอุปกรณ์จะยากในรับประกัน

ในที่สุดจะต้องมีสภาพทางธรณีวิทยาที่ดีเยี่ยม มิฉะนั้นจะไม่สามารถสร้างอุปกรณ์สังเกตการณ์ทางดาราศาสตร์ขนาดใหญ่ ที่มีความแม่นยำสูงได้ ตั้งแต่ปี1994 ถึงปี2006 นำทีมเลือกมากกว่า 300ความกดดันจากแผนที่มากกว่า 8,000แผนที่จากนั้นก็จำกัดขอบเขตให้แคบลง ทีมงานได้เดินทางไปเกือบทั่ว ทั้งความหดหู่การสำรวจ ในสถานที่การกินและการนอนหลับในท้ายที่สุด สถานที่ตั้งอยู่ที่พายุดีเปรสชันก็เกิดขึ้น หลังจากกำหนดไซต์แล้ว วิธีการออกแบบ วิธีการรับรู้ วิธีการดีบัก และใช้งานหลังจากเสร็จสิ้น ไม่มีประสบการณ์สำเร็จรูปให้เรียนรู้ ไม่มีแบบอย่างสำหรับเทคโนโลยีที่สำคัญ และจำเป็นต้องพัฒนาวัสดุหลักการออกแบบสกายอาย แตกต่างจากกล้องโทรทรรศน์วิทยุ แบบรูรับแสงเดียวที่มีอยู่ในโลก

ซึ่งสะท้อนให้เห็นในการออกแบบเรตินา และรูม่านตาเป็นครั้งแรก เรตินาหมายถึง พื้นผิวสะท้อนแสง รูม่านตาหมายถึง ห้องโดยสารอาหาร นั่นคือห้องโดยสารที่วางระบบอุปกรณ์ สำหรับรับสัญญาณนอกจักรวาล เรตินาของสกายอาย เป็นแบบแรกของโลก เป็นพื้นผิวสะท้อนแสงแบบแอคทีฟ ที่สามารถเปลี่ยนรูปร่างได้ พื้นผิวทรงกลมชั่วขณะ และพื้นผิวพาราโบลาชั่วขณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรตินาขนาดใหญ่ที่เคลื่อนย้ายได้นี้ เป็นตาข่ายเคเบิลที่ทำจากสายเหล็ก 6670เส้น

ซึ่งแขวนอยู่บนคานวงแหวน ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 500เมตร รองรับด้วยเสาเหล็กขนาดใหญ่ 50เสา ตาข่ายสายเคเบิลหุ้มด้วย 4450ชิ้น และมากกว่า 380ชนิด หน่วยพื้นผิวสะท้อนแสงใต้ตาข่ายเคเบิล มีสายเคเบิลแบบดึงลง2225 ซึ่งแต่ละสายยึดกับแอคชูเอเตอร์ที่พื้น และรูปร่างของตาข่ายเคเบิลจะเปลี่ยนไป โดยการจัดการตัวกระตุ้นการดึงสายเคเบิลแบบดึงลง ดังนั้นเพื่อรวบรวมและสังเกตสัญญาณทางดาราศาสตร์

รูม่านตาของสกายอาย คือห้องโดยสาร ซึ่งเป็นการออกแบบที่ล้ำสมัยด้วยเช่นกัน ตำแหน่งรูม่านตาของกล้องโทรทรรศน์วิทยุแบบดั้งเดิม ส่วนใหญ่ได้รับการแก้ไขหรือสามารถปรับได้อย่างละเอียดเท่านั้น สกายอายแตกต่างอย่างสิ้นเชิง โดยใช้ระบบควบคุม ที่ขับเคลื่อนด้วยสายเคเบิลน้ำหนักเบาแบบใหม่ ซึ่งช่วยให้รูม่านตาของสกายอาย สามารถเปลี่ยนมุมและตำแหน่งได้อย่างอิสระ รวบรวมติดตามได้อย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น ตรวจสอบคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าที่อุดมสมบูรณ์มากขึ้น ในแง่ของขนาดห้องข้อมูล ของ กล้องโทรทรรศน์ วิทยุที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีน้ำหนักมากกว่า 1,000ตัน

เรื่องอื่น >>> โรคปริทันต์ ปัจจัยการเกิดโรคและอาการพื้นฐาน