โรงเรียนบ้านหนองกระทุ่ม

หมู่ที่ 10 บ้านหนองกระทุ่ม ตำบล หนองโพ อำเภอ โพธาราม จังหวัด ราชบุรี 70120

Mon - Fri: 9:00 - 17:30

032 389404

ฉันห่วงกับอนาคตมากเกินไป

ฉันห่วงกับอนาคต มากเกินไป

ฉันห่วงกับอนาคต
ฉันห่วงกับอนาคต มากเกินไป คนเราถูกแบ่งออกเป็นผู้ประสบความสำเร็จและผู้แพ้ คนที่ประสบความสำเร็จจะสร้างตัวเองทำตามเป้าหมายของตัวเองได้ในขณะที่ผู้แพ้เอาแต่ลอยไปอย่างไร้จุดหมายฉันรู้อย่างแน่ชัดว่าฉันอยากทำอะไรในอนาคตฉันจะไปบอสตันหลังเรียนจบย้ายไปซิลิคอนแวลลีย์ตอนอายุ 24 จากนั้นก็เป็นพนักงานอาวุโสตอนอายุ 35 ง่ายนิดเดียวที่สำคัญคือฉันต้องทำทุกอย่างให้ถูกต้องฉันเลือกวิชาที่จะต้องใช้ในการสอบแอดมินชั่นอย่างรอบคอบฉันไม่ลืมเรื่องกีฬาและงานอาสาสมัครหรอกนะมันช่วยในการแอดมิชชั่นได้เยอะเลย

และแน่นอนว่าฉันก็ใช้เส้นสายด้วย พ่อฉันเคยเป็นนักโปรแกรมเมอร์ตัวเก่งเขาก็ลาออกและหันไปทางจิตวิทยาแคทบอกว่าใจสั่งมามันเป็นความคิดที่โง่จริงๆสำหรับฉันแต่ฉันก็ไม่ต่างกันหรือเหมือนจะเป็นทันตแพทย์ที่ประสบความสำเร็จนะแต่ตอนเย็นแทนที่จะพัฒนาตัวเองเธอกลับนั่งเย็บปักถักร้อยพวกเขาไม่จริงจังเลยดีจังที่ฉันเป็นแบบนั้นวันนี้เป็นวันสำคัญเรื่องวิชาการปีต่อไปฉันใช้เวลาประมาณ 20 นาทีถึงฉันจะทำรายการเอาไว้นานแล้วแต่ฉันก็ต้องฝากครูนักเรียนผู้ที่แพ้ที่ไม่รู้จะเลือกอะไรดีไปก่อนคุณคิดว่าตัวเองจะเป็นยังไงใน 10 ปี

ให้หลังล่ะบอกได้คำแนะนำหน่อยสิแต่แล้วแกพี่ก็วิ่งมาหาฉันก็เราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กแต่บางครั้งฉันก็คิดว่าเธอเป็นพวกขี้แพ้ ฉันทำทุกอย่างที่ทำได้ตั้งแต่มาบนทางที่ใช่อีกแต่มันช่างยากเหลือเกินเธอมาถึงเธอก็ถามคำถามโง่ๆว่าจะเลือกอะไรดีระหว่างเคมีหรือว่าวาดรูปเช้าช่างแตกต่างจริงๆแน่นอนว่ามันแล้วแต่ว่าเป้าหมายของเธอคืออะไรเธอดูไม่ชอบคำตอบเลยเธอบอกว่าเพราะว่ามันสนุกและฟื้นฟูจิตวิญญาณเขียนว่าจะอยู่ชั้นอนุบาลน่ะเมื่อคืนฉันฝันอะไรแปลกๆ เห็นวิ่งเข้าห้องเคมีถ้าคิดอะไรเด็กๆออกมาผสมบางอย่างอุ่นมันให้ออกมาแล้วฉันจะทำสีขึ้นมาทีที่ไม่มีอยู่ในชีวิตจริง

ประกายเหมือนสีรุ้งกินน้ำอีกสีเป็นลายหมากรุกฉันเอาสีพวกนั้นเป็นวิชาวาดรูปและใช้มันวาดรูปโดยวาดออกมาเป็นอันดับแรกและทิวทัศน์อันสวยงาม นาฬิกาปลุกของฉันดังขึ้นพอดีฉันไม่รู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปในฝันนั่นฉันสาบานว่าจะหยุดกินตอนกลางคืน

และออกกำลังกายตอนเย็นให้มากขึ้นฉันจะได้หลับแล้วไม่ฝันอีกฉันบอกพ่อแม่ด้วยความฝันโง่ๆที่คิดว่าเขาจะบอกวิธีให้ฉันจัดการกับเรื่องไร้สาระพวกนี้แต่พวกเขาก็เริ่มจากสอนฉันว่าในความฝันก็มีสิ่งที่เธอได้ประโยชน์ด้วยเธอควรจะได้คิดถึงความสุขบ้างแทนที่จะคิดถึงผลประโยชน์ตลอดเวลาพวกขี้แพ้ฉันทำทุกวันค่ะเพื่อที่จะหยุดฝันว่าผู้หญิงดำเนินต่อไปในฝันฉันชื่อว่ามิกกี้แล้วฉันเอาแต่ทำอะไรบ้างนะตัวอย่างเช่นเมื่อคืนฉันจะไปคาเฟ่ใกล้สวนแล้วยังกินเค้กแล้ววาดรูปพวกคนที่ผ่านไปมา

ไม่มีวันปล่อยให้ตัวเองทำเรื่องเสียเวลาแบบนี้นะแต่รู้ไหมอะไรที่ตลาดน่ะฉันไปที่สวนนั้นที่นั่นมีแค่แบบเดียวกับในฝันเลยเค้กที่นั่นด้วยเหมือนกับพี่ใหญ่บ้างวิกกี้เคยกินเลยกินข้าวพ่อแม่ให้นักร้องแก้ปัญหานี้ให้ฉันหน่อยแต่พ่อแม่จะบอกว่าปัญหาน่ะไม่ได้อยู่ที่บ้านฉันบอกว่าฉันคิดมากเกินไปแล้วบอกว่าฉันควรเล่นสนุกให้มากขึ้นหยุดคุยกับแกสบี้ไปด้วยฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้วฉันบอกว่าเขานิสัยพวกขี้แพ้และชีวิตนอกของพวกเขาบอกว่าฉันจะมีอนาคตเป็นของตัวเองที่ฉันสร้างมันขึ้นมาในอนาคตนั้นก็จะไม่มีลายปักรูปลูกแมวด้วยแย่หน่อยที่ฉันคุมตัวเองไม่ได้เลย

มันอาจจะส่งผลร้ายต่ออนาคตฉันก็ได้ฉันกำลังทำตัวเหมือนมิกกี้นิทานเรื่องวุ่นวายในชีวิตของฉันด้วยหรอทำยังไงดีแล้วไม่ให้วิกกี้มายุ่งกับชีวิตของฉันแต่ว่าพ่อแม่กูจะพูดถึงเรื่องหนึ่งจะได้เจอกันมานานแล้วฉันทำอะไรได้ล่ะเราเรียนวิชาต่างกันหลังเลิกเรียนฉันก็เล่นกีฬาและทำกิจกรรมอาสาส่วนเธอก็ทำอย่างอื่นๆเช่นเริ่มมองหาแกสบี้ในโรงเรียนแต่หายน่าจะใช้ไปเรื่อยๆราวกับว่าเธอกำลังตกอยู่บางทีฉันอาจกลายเป็นวิสกี้มากเกินไปแล้ววิเคราะห์อะไรผิดแล้วมั้งก็มาหาฉันของเราหาว่าแกพี่ไปเลิกงานมาบอกว่างานที่แกพี่ส่งไปเป็นของคนอื่นพี่ไม่มีวันว่าอะไรแบบนั้นก็ไม่ได้ด้วยตัวเอง

แล้วมันก็ไร้เหตุผลที่สุดแกพี่ไม่มีวันโกงแน่ฉันเล่นเกมจับโกหกไม่ได้ด้วยซ้ำถ้าจริงใจเกินไปถ้าเป็นวิสกี้แล้วก็คงจะเรียกร้องหาความยุติธรรมกับผู้ใหญ่ไปแล้วแต่พี่ไม่ได้จำเป็นต้องมีประวัติสวยๆยื่นเข้ามหาลัยฉันบอกแกไปว่าขอเวลาคิดก่อนคืนนั้นจะกลายเป็นวิสกี้อีกครั้งแกพี่ขอความช่วยเหลือจากฉันในห้องเรียนวิชาวาดรูปฉันยืนขึ้นและลงไปหาคุณครูฉันบอกเธอให้หน่อยว่ารูปเหมือนฉันต่อหน้าเธอและขอให้คุณครูบอกฉันหน่อยว่าแกพี่เก่งเรียนวาดรูปเรื่องโกงกันแน่ฉันตื่นขึ้นมาแล้วรู้ได้ว่าวิกกี้ให้ดีๆกับฉันแล้วแน่นอนไม่ใช่เรื่องที่รบกวนการสอนแต่เรื่องที่ช่วยกันดีจังค่ะคุณเคย

ได้ไอเดียมาจากนี้ก่อนไหมบอกฉันหน่อยฉันเข้ามาในห้องเรียนวาดรูปหลังเลิกทาสแล้วฉันจะทำตามที่เห็นในฝันว่าจับจู๋ผู้ชายคนหนึ่งก็เดินเข้าไปหาครูให้แกพี่ลองว่าเขาดูแต่นั่นมันไอเดีย ฉันนะหรือไม่ก็ไอเดียของวิกกี้และฉันก็เห็นแก่พี่ว่ารูปเหมือนผู้ชายคนนั้นคุณครูบอกว่าเธอผิดไปแล้วสัญญาว่าจะขอโทษต่อหน้าคนอื่นด้วยแสดงความยินดีกับแกสบี้แต่เธอกลับหันหนีไปบอกว่าตอนนี้เธอรู้แล้วว่าใครเป็นเพื่อนแท้แล้วใครเป็นเพื่อนที่เอาแต่คิดถึงตัวเองและความสำเร็จของตัวเองคืนนั้นในฝันฉันไม่ใช่วิกกี้ตัวเองฉันกำลังมุ่งหน้าไปหาเป้าหมายบนถนนและฉันก็คงมีกี่คนทางนั้นเธอคว้าไหล่ฉันแล้วบอกให้ฉันมองไปรอบๆพ่อแม่และเพื่อนร่วมห้องของฉันยืนอยู่รอบๆถนนอยู่ทัศน์สวยงามเหลือเกินมีคาเฟ่ในสวนที่น่าสนใจจะไปหมดพี่บอกว่าฉันไม่ได้สังเกตเลยเวลาฉันเดินมาฉันตอบไปว่าเป้าหมายของฉันสำคัญกว่า