สิงโต ไม่มีแนวคิดเกี่ยวกับความรักในครอบครัวระหว่างสัตว์จะป้องกันการผสมพันธุ์ได้อย่างไร โดยทั่วไปแล้ว สัตว์ต่างๆจะถูกขับไล่โดยพ่อแม่ของพวกมันหลังจากที่พวกมันโตเต็มวัย และยิ่งพวกมันไปไกลมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น เพื่อไม่ให้พวกมันได้พบกันอีก อย่างไรก็ตาม สัตว์ที่ถูกไล่ต้อนออกไปเร่ร่อนไปมาเป็นเวลาหลายปีและกลับไปยังบ้านเกิดของพวกมันจะเป็นอย่างไร หากพวกมันได้พบกับพ่อแม่หรือพี่น้องและถูกผลักดันให้ผสมพันธุ์โดยสัญชาตญาณ

ในเวลานี้ สัตว์ต่างๆจำญาติทั้งหกของพวกมันไม่ได้ พวกมันยังจำญาติทางสายเลือดของตัวเองได้หรือไม่ เช่นเดียวกับสิงโต หลังจากที่สิงโตตัวผู้ถูกไล่ออกไป มันก็เดินกลับไปยังฝูงสิงโตเดิมของมัน จะทำอย่างไรถ้ามันได้พบกับแม่และน้องสาวของมัน ในการ์ตูนชื่อดังระดับโลกเดอะไลอ้อนคิง สิงโตน่ารัก 2 ตัว ได้ดึงดูดผู้ชมนับไม่ถ้วนตั้งแต่เติบโตจนกลับมารวมตัวกันอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม หากคุณลองคิดดูดีๆคุณจะพบว่าซิมบ้า และนานา เกิดมาในฝูงสิงโตพวกเขาเป็นพี่น้องกัน โดยพื้นฐานแล้วเป็นผลให้ในตอนท้ายของการ์ตูนสิงโต 2 ตัว ผูกปมและให้กำเนิดลูก แน่นอนว่าการ์ตูนได้รับรูปแบบศิลปะและทำการเปลี่ยนแปลงอย่างแน่นอน แต่เรื่องราวของเดอะไลอ้อนคิงโดยพื้นฐานแล้วไม่เคยเกิดขึ้นจริง

ประการแรก บัลลังก์ของสิงโตไม่ได้ถูกส่งต่อไปยังลูกชายของเขาเอง พวกเขากำลังแข่งขันกันเพื่อชิงตำแหน่ง และสิงโตเร่ร่อนจากโลกภายนอกจะแย่งที่นั่งของราชาสิงโตคนก่อนโดยตรง หากลูกของราชาสิงโตยังเด็กมากในเวลานี้ ราชาสิงโตตัวใหม่จะฆ่าพวกเขาโดยตรงโดยไม่คำนึงว่าจะเป็นชายหรือหญิง แต่มีข้อผิดพลาดในแอนิเมชันนั่นคือแม้ว่านานาจะเป็น สิงโต แต่ตามประเพณีของสิงโตผู้เยาว์ทั้งหมดจะถูกฆ่าอย่างไร้ความปรานี

ประการที่สอง สิงโตตัวผู้ในกลุ่มจะถูกขับไล่เมื่อมันอายุได้ประมาณ 2 ปี เพราะมันจะเป็นภัยคุกคามต่อพ่อของมันหากมันอยู่ต่อไป ถ้ามันโตเต็มวัยในกลุ่ม มันจะผสมพันธุ์กับสิงโตตัวเมียตัวอื่นซึ่งราชาสิงโตไม่ยอม ดังนั้นเราจะพบว่าสิงโตตัวผู้หลายตัวที่ถูกขับออกไปนั้นแผงคอของมันไม่โต ซึ่งหมายความว่าพวกมันยังไม่โตเต็มที่

ขนาดของสิงโตนั้นใหญ่ที่สุดในทุ่งหญ้าแอฟริกา ดังนั้นมันจึงต้องการอาหารมากขึ้น แต่การล่านั้นยากเกินไป แม้ว่าจะเหมือนนกที่คุณจะทำงานหนักเพื่อจับเหยื่อ แต่คุณก็ยังต้องเผชิญกับการฉกฉวยโดยไฮยีนาและสุนัขป่าแอฟริกา โดยเฉพาะอย่างยิ่งไฮยีนา

พวกเขาอาฆาตสิงโตและพวกมันจะฆ่ากันเองเมื่อเจอหน้ากัน ไฮยีนามักจะออกไปเป็นกลุ่มและฆ่าสิงโตที่อยู่ตามลำพังโดยตรง ดังนั้นสิงโตตัวผู้ที่ออกจากฝูงสิงโตจะพบกับอันตรายมากมาย และการเอาชีวิตรอดจะเป็นปัญหา

หลังจากที่สิงโตตัวผู้ออกจากฝูงแล้ว สิ่งแรกที่มันทำคือการหาเพื่อนที่เป็นสัตว์ตัวอื่น หากสิงโตตัวผู้มีพี่น้อง พวกมันก็จะออกจากฝูงไปด้วยกันและฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆไปด้วยกัน หากสิงโตตัวผู้เป็นลูกชายคนเดียวในกลุ่มและไม่มีพี่น้องที่รอดชีวิตจนโตเต็มวัย การอยู่ตามลำพังในทุ่งหญ้าแอฟริกาจะเป็นเรื่องที่อันตรายมาก

ประการแรก เป็นการยากที่จะล่าสัตว์ทุกตัวในทุ่งหญ้าแอฟริกา ความแข็งแกร่งของสิงโตไม่ค่อยดีนัก ดังนั้นพวกมันจึงไม่สามารถไล่ล่าเหยื่อเป็นเวลานานได้ โดยทั่วไปฝูงสิงโตจะซุ่มโจมตีล่วงหน้า และสิงโตตัวหนึ่งจะไล่ตามเหยื่อเข้าไปในวงล้อม จากนั้นพวกมันก็ขึ้นไปพร้อมกันเพื่อปราบเหยื่อ

สิงโตตัวผู้หลังจากออกจากกลุ่ม หากปราศจากความช่วยเหลือจากสมาชิกในกลุ่ม อัตราความสำเร็จในการล่าของมันจะลดลงอย่างมาก และอาจไม่สามารถกินอาหารได้เป็นเวลานาน ด้วยเหตุผลนี้ สิงโตตัวผู้ในเวลานี้จะยอมจำนนต่อความเป็นจริงและเก็บกินของเหลือจากสัตว์อื่นกล่าวโดยย่อก็คือการกำจัด สัตว์ทั้งหลายล้วนฉวยโอกาสและมีซากสัตว์ที่สามารถกินได้ ไม่ว่าคุณจะเป็นราชาแห่งทุ่งหญ้าชนิดใด เป้าหมายแรกของคุณคือการอยู่รอด

ประการที่สอง ต้องเผชิญกับผู้ล่ามากขึ้นหากไม่ระวัง อาจกลายเป็นอาหารอันโอชะของสัตว์อื่นได้ โลกธรรมชาตินั้นโหดร้ายและสิงโตก็ไม่มีทางอยู่ยงคงกระพันนอกจากนี้ พวกมันยังมีศัตรูตามธรรมชาติในทุ่งหญ้าแอฟริกาอีกด้วย ภัยคุกคามที่ใหญ่ที่สุดต่อสิงโตตัวผู้จรจัดคือไฮยีนาและสิงโตตัวผู้ตัวอื่นๆ ไฮยีนาเองเป็นศัตรูตัวฉกาจของสิงโตเมื่อเห็นสิงโตอยู่ตัวเดียว พวกมันจะตรงเข้ามาและทำการกัดบริเวณทวารหนัก

ทำไมสิงโตตัวผู้ตัวอื่นถึงกลายเป็นผู้ถูกล่าด้วย มันมีเหตุผลว่าพวกเขาทั้งหมดถึงต้องอยู่ตัวเดียว พวกเขาไม่ควรรวมตัวกันเป็นกลุ่มเพื่อฝ่าฟันความยากลำบากหรือไม่ ไม่ใช่สิงโตตัวผู้พเนจรทุกตัวที่จะมีความรู้สึกต่อเผ่าพันธุ์ของมัน ในสายตาของพวกมัน ทรัพยากรที่นี่มีจำกัดและยากที่จะได้มาโอกาสที่จะลดลงก็จะยิ่งน้อยลงไปอีก

นอกจากนี้สิงโตตัวผู้บางตัว ยังตั้งกลุ่มเล็กๆขึ้นเองพวกมันมีทัศนคติในการฆ่าสิงโตตัวผู้ที่อ่อนแอกว่า พวกมันจะปล่อยให้สิงโตที่อ่อนแอแข็งแกร่งกว่าไม่ได้ เพราะพวกมันจะกลายเป็นคู่ต่อสู้เมื่อพวกมันแข็งแกร่ง ในท้ายที่สุด สิงโตตัวผู้พเนจรก็เติบโตเต็มที่ผ่านความยากลำบากมาหลายครั้ง และมีคุณสมบัติที่จะท้าทายราชาสิงโตได้ แต่ก็ไม่สามารถรับประกันได้ว่าจะครองบัลลังก์ได้ 100 เปอร์เซ็นต์ เนื่องจากมีสิงโตจำนวนมากเสียชีวิตในการต่อสู้ของราชาสิงโต

สรุปแล้ว สิงโตตัวผู้ต้องเดินอีกไกลกว่าจะออกจากฝูงของตัวเองเพื่อไปเป็นราชาสิงโตเอง และมีเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้นที่รอดได้ไม่ต้องพูดถึงการกลับไปหาสิงโตฝูงเดิม จากการวิเคราะห์ เรารู้ว่าความน่าจะเป็นที่สิงโตตัวผู้จะกลับไปหาสิงโตกลุ่มเดิมนั้นแทบจะเป็นศูนย์ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องยากที่สิงโตตัวผู้ที่เร่ร่อนจะได้พบแม่ของพวกมัน

อย่างไรก็ตาม แม่สิงโตฝูงนี้ไม่ยอมออกจากฝูง มันจึงอยู่ในฝูงของมันเองตลอดเวลา มันจะไม่ผสมพันธุ์กับพ่อของมันเองหรือ คำตอบคือไม่ พ่อของมันไม่สามารถเป็นราชาสิงโตได้นานขนาดนั้น อายุขัยโดยเฉลี่ยของสิงโตตัวผู้อยู่ที่ 12 ปี และสิงโตตัวเมียจะยืนยาวกว่าที่ประมาณ 15 ปี ช่วงอายุขัยสูงสุดของสิงโตตัวผู้อยู่ระหว่าง 5 ถึง 9 ปี และโดยทั่วไปจะมีอายุเพียง 2 ถึง 3 ปีเท่านั้น

กล่าวคือสิงโตตัวผู้สามารถเป็นราชาสิงโตได้สูงสุด 3 ปี หลังจากนั้นสิงโตตัวผู้ที่อายุน้อยกว่าและแข็งแรงกว่าจะถูกฆ่า และฝูงสิงโตของมันเองจะราชาของพวกมันเอง อายุเพศของสิงโตตัวเมียคือ 3 ปีพอดี กล่าวคือพ่อถูกขับไล่ทันทีที่ลูกสาวโตเต็มที่ ราชาสิงโตตัวใหม่จะไม่ยอมเลี้ยงลูกของราชาสิงโตตัวเก่า แต่เขาจะไม่ฆ่าลูกสาวที่โตเต็มที่ของราชาสิงโตตัวเก่า

ดังนั้น หลังจากที่สิงโตตัวเมียโตเต็มวัย เธอจึงไม่สามารถพบพ่อได้อีกต่อไป และลูกสิงโตครอกแรกของเธอก็คือราชาสิงโตตัวใหม่ กลไกการผสมพันธุ์ของสิงโตตัวนี้ซึ่งได้รับการคัดเลือกตามธรรมชาติ ในช่วงวิวัฒนาการกว่า 100,000 ปี ก็เป็นวิธีที่เหมาะสมที่สุดสำหรับพวกมันในตอนนี้เช่นกัน ไม่เพียงแต่สิงโตเท่านั้นสัตว์หลายชนิดที่อาศัยอยู่รวมกันเป็นฝูงมีกลไกนี้ ในการขับไล่ตัวผู้ที่กำลังจะโตและทิ้งตัวเมียไปขณะเดียวกัน ผู้นำคนใหม่จะเข้ามาแทนที่ผู้นำคนเก่า

สิ่งนี้ทำให้มั่นใจได้ว่าลูกที่เกิดจากตัวเมียล่าสุด ไม่ใช่ลูกหลานของการผสมพันธุ์ซึ่งช่วยให้ประชากรสืบพันธุ์ได้ และสำหรับสัตว์ที่อยู่ตามลำพัง ทั้งตัวผู้และตัวเมียจะถูกขับไล่ หรือพ่อแม่จากไปอย่างเงียบๆ ถ้าอยู่ใกล้กันเกินไปพ่อแม่จะทำร้ายลูกอย่างไร้ความปรานีและให้ห่างที่สุดและเริ่มต้นชีวิตของตัวเอง ใครๆก็ลืมกันทั้งโลกและจะไม่ได้พบกันอีกเกือบชั่วชีวิต

อย่างไรก็ตาม มีสิ่งมีชีวิตเช่นนั้นที่รู้ถึงอันตรายของการผสมพันธุ์ แต่รีบวิ่งไปหามัน และนั่นคือมนุษย์ สัตว์ประหลาดมากมายได้ถือกำเนิดขึ้นในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ล้วนแต่เป็นลูกหลานของการผสมพันธุ์โดยไม่มีข้อยกเว้นสัตว์ต่างๆ หลีกเลี่ยงการผสมพันธุ์ด้วยวิธีต่างๆ แต่มนุษย์กลับนิยมการผสมข้ามพันธุ์ในประวัติศาสตร์

เหตุผลนั้นง่ายมาก ไม่มีอะไรมากไปกว่าผลประโยชน์การแต่งงานของญาติสนิทเป็นเรื่องปกติมากในชนชั้นสูงในสมัยโบราณ จุดประสงค์ของพวกเขาคือเพื่อป้องกันไม่ให้ความมั่งคั่งไหลเข้าสู่บุคคลภายนอก และเพื่อผูกมัดผลประโยชน์ของทั้ง 2 ครอบครัวร่วมกันในระดับที่ลึกขึ้น ผ่านการแต่งงาน

ส่วนลูกหลานจะป่วยก็จริง แต่สมัยโบราณมีลูกหลายคน การแต่งงานของญาติสนิทมีโอกาสทำให้ลูกหลานป่วย ไม่ใช่ทุกคนป่วย จนถึงทุกวันนี้บางประเทศในโลกยังอนุญาตให้ญาติสนิทแต่งงานกัน บางทีในสายตาของพวกเขาวิธีนี้สามารถรักษาความเจริญรุ่งเรือง และความมั่งคั่งของครอบครัวของตนเองได้

บทความที่น่าสนใจ : ยุคหิน อธิบายเกี่ยวกับประวัติศาสตร์และเหตุการณ์สำคัญสำหรับยุคหิน