ไข้คิว เกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย คือการติดเชื้อจากคนสู่คน โรคนี้ทำให้เกิดอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ และมักติดได้จากการสัมผัสกับสัตว์ในลานยุ้งข้าว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อคุณกำลังช่วยคลอดลูก ไม่เหมือนกับการติดเชื้อแบคทีเรียอื่นๆ Coxiella burnetii สามารถทนต่อสภาพอากาศที่ร้อนและแห้ง และยังแสดงการต้านทานต่อสารฆ่าเชื้อในครัวเรือนทั่วไป แบคทีเรียนั้นแข็งแกร่งมากและสามารถอยู่รอดได้

ในบางครั้งโดยไม่มีการป้องกันในทุกสภาพแวดล้อม ป้องกันตัวเองและผู้อื่นจากการเป็นไข้คิว ด้วยความระมัดระวังเมื่อคุณอยู่ใกล้สัตว์ที่อาจเป็นพาหะของโรค การป้องกันการติดเชื้อ Coxiella burnetii รู้ว่าคุณกำลังตกอยู่ในอันตราย Coxiella burnetii ถูกขับออกมาทางน้ำนม ปัสสาวะ และอุจจาระของสัตว์ที่ติดเชื้อ วัว แกะ และแพะเป็นพาหะหลัก แม้ว่าสัตว์อื่นๆก็สามารถเป็นพาหะของแบคทีเรียได้เช่นกัน

แบคทีเรียยังถูกขับออกในปริมาณมากในน้ำคร่ำ และแม่โคของสัตว์คลอด ผู้ที่ทำงานในปศุสัตว์เป็นประจำ รวมถึงคนงานเกษตร คนทำงานแกะและโคนม และสัตวแพทย์ เป็นตัวอย่างของอาชีพที่มีความเสี่ยงสูงต่อโรคไข้คิว คนงานในโรงงานแปรรูปเนื้อสัตว์และนักวิจัยที่อยู่ในพืชที่เลี้ยงสัตว์ในฟาร์มก็มีความเสี่ยงสูงเช่นกัน ใช้หน้ากากผ่าตัดเพื่อป้องกันการสูดดมแบคทีเรีย นี่เป็นวิธีง่ายๆในการปกป้องปริมาณอากาศเข้าของคุณ

และมีความสำคัญอย่างยิ่งหากคุณสัมผัสกับ Coxiella burnetii ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของอาชีพของคุณ เมื่อใดก็ตามที่คุณอยู่ข้างนอก ในโรงนาหรืออาคารที่มีสัตว์ หรือมีส่วนร่วมกับปศุสัตว์ ให้วางแผนที่จะสวมหน้ากากอนามัยหรือผ้าปิดหน้าอื่นๆ พิจารณาความเสี่ยงของการแพร่เชื้อในรูปแบบอื่น แม้ว่า Coxiella burnetii ส่วนใหญ่ติดต่อผ่านการสัมผัสกับสัตว์และการขับถ่าย แต่ก็มีวิธีการอื่นในการแพร่เชื้อ

 

 

มนุษย์สามารถทำสัญญากับไข้คิวได้จากการถูกเห็บกัด หากเห็บติดเชื้อ Coxiella burnetii โดยการดื่มนมที่ติดเชื้อ นมที่ไม่ผ่านการฆ่าเชื้อ และผ่านการสัมผัสจากคนสู่คน หลีกเลี่ยงการถูกเห็บกัดโดยการค้นหาร่างกาย โดยเฉพาะบริเวณรักแร้และขาหนีบอย่างละเอียดถี่ถ้วน เพื่อใช้เวลาในการเลี้ยงปศุสัตว์ เนื่องจากเห็บมักมองหาสัตว์ขนาดใหญ่ คุณจึงสามารถป้องกันตัวเองได้มากขึ้น

ด้วยการฉีดพ่นยาไล่แมลงเช่น DEET ให้ตัวเองหรือเสื้อผ้า นมที่ไม่ผ่านการพาสเจอร์ไรส์ทั้งหมดต้องติดฉลากตามระเบียบขององค์การอาหารและยา ดังนั้น จึงง่ายที่จะหลีกเลี่ยง โอกาสที่จะติดเชื้อไข้คิวจากการกัด นมไม่ดี หรือการสัมผัสของมนุษย์มีน้อยมาก ส่วนที่สองของสามการป้องกันการแพร่กระจาย Q Fever ในโรงงาน จำกัดการเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกที่มีสัตว์ติดเชื้ออยู่ อาจจำเป็นต้องกักกันสัตว์ที่ติดเชื้อ

หรืออาจติดเชื้อ เพื่อไม่ให้แพร่เชื้อไปยังสัตว์หรือมนุษย์อื่น เนื่องจากโรคติดต่อได้ง่ายมาก การจำกัดการสัมผัสของมนุษย์กับสัตว์ที่ติดเชื้อจึงเป็นสิ่งสำคัญ กักกันสัตว์ที่นำเข้าทั้งหมดจนกว่าคุณจะสามารถยืนยันได้ว่า พวกมันไม่ติดเชื้อ การกำจัดผลพลอยได้จากสัตว์ สิ่งของเหล่านี้มักแพร่ระบาดในคนด้วยไข้คิว และควรกำจัดทิ้งทันทีหลังคลอด กำจัดรก อาหาร เยื่อหุ้มของทารกในครรภ์และตัวอ่อนในครรภ์ในลักษณะที่เหมาะสม

สวมหน้ากากอนามัยเสมอ เมื่อปฏิบัติต่อสัตว์ที่คลอดบุตร หากทราบหรือสงสัยว่า มีไข้คิวเป็นฝูงหรือฝูง ให้สวมหน้ากาก N95 ขึ้นไป ใช้ถุงมือยาง และชุดป้องกันเมื่อจัดการกับมูลสัตว์ ล้างมือให้สะอาดและวันละหลายครั้งด้วยสบู่ฆ่าเชื้อหลังจากสัมผัสกับสัตว์ ระมัดระวังเป็นพิเศษในการล้างมือ หลังจากทิ้งผลิตภัณฑ์สำหรับร่างกายจากสัตว์ ปฏิบัติตามแนวปฏิบัติด้านอาชีวอนามัยและความปลอดภัย

หากคุณทำงานหรือจัดการคนในอาชีพที่เกี่ยวข้องกับปศุสัตว์ รวมถึงสัตวแพทย์ ช่างเทคนิคแปรรูปเนื้อสัตว์ ผู้ผลิตแกะและผลิตภัณฑ์นม เกษตรกรผู้เลี้ยงปศุสัตว์ และนักวิจัยด้านแกะและปศุสัตว์ ให้ปฏิบัติตามแนวทางความปลอดภัยในอุตสาหกรรมเพื่อจำกัดการแพร่กระจายของไข้คิว ซึ่งอาจรวมถึงการสวมถุงมือและชุดป้องกัน รักษาขั้นตอนที่เข้มงวดและถูกต้องในการสวมใส่ ฆ่าเชื้อ และซักเสื้อผ้าทำงาน

ตรวจสอบให้แน่ใจว่า บุคลากรทุกคนสวมอุปกรณ์ความปลอดภัยที่เหมาะสม ทำตามขั้นตอนเพื่อป้องกันกระแสลมจากบริเวณที่อยู่อาศัยของสัตว์ไปยังพื้นที่อื่นๆที่ถูกยึดครอง ให้ความรู้พนักงานเกี่ยวกับการติดเชื้อและการแพร่กระจาย ผู้ที่มีโรคหลอดเลือดหัวใจตีบควรตระหนักถึงความเสี่ยงสูงที่เกี่ยวข้อง ปฏิบัติตามแนวทางที่เข้มงวดสำหรับการฆ่าเชื้อ และถอดประกอบหรือประกอบอุปกรณ์แปรรูปเนื้อสัตว์

ลดโอกาสการเกิดไข้คิว แยกประชากรสัตว์และมนุษย์ออกจากกันให้มากที่สุด และป้องกันไข้คิวด้วยยาให้มากที่สุด ฉีดวัคซีนทุกคนที่เกี่ยวข้องในการวิจัยกับแกะตั้งครรภ์หรือ Coxiella burnetii ที่มีชีวิต เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ ขึ้นอยู่กับสถานที่ตั้งของคุณ คุณอาจหรือไม่สามารถใช้วัคซีนCoxiella burnetii อย่างถูกกฎหมายก็ได้ หาที่อยู่อาศัยทั้งหมดสำหรับแกะให้ห่างจากพื้นที่ที่มนุษย์อาศัยอยู่

ทดสอบสัตว์เพื่อหาแอนติบอดีต่อแบคทีเรียเป็นประจำ เกมหรือสัตว์เลี้ยงจะต้องไม่สามารถกำจัดผลิตภัณฑ์อาหารสัตว์จากปศุสัตว์ได้ สิ่งเหล่านี้จะต้องถูกฝังและหมักหรือกำจัดในภาชนะที่ปิดสนิท การวินิจฉัยและการรักษาไข้คิว นับสัปดาห์หลังการติดเชื้อ คนส่วนใหญ่ป่วยภายในสองถึงสามสัปดาห์หลังจากได้รับเชื้อ ไข้คิว มักจะหายไปในหนึ่งสัปดาห์ ซึ่งอาการจะบรรเทาลงและหายไป

ระยะฟักตัวของไข้คิวจะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับจำนวนแบคทีเรียที่ผู้ป่วยติดเชื้อในตอนแรก การติดเชื้อที่มีจำนวนมากขึ้นส่งผลให้ระยะฟักตัวสั้นลง ผู้ที่ฟื้นตัวเต็มที่บางครั้ง จะได้รับภูมิคุ้มกันตลอดชีวิตจากการเกิดใหม่ ระวังอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ ผู้ที่ป่วยด้วยไข้คิวมักมีอาการคลื่นไส้และมีไข้อย่างรุนแรง โดยมีอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่อื่นๆ สิ่งเหล่านี้อาจรวมถึงเหงื่อออกและหนาวสั่น

ปวดหัวอย่างรุนแรง อาการเจ็บหน้าอก เมื่อคุณหายใจและปวดกล้ามเนื้ออื่นๆ อาเจียนและท้องเสีย ปวดท้อง อาการป่วยไข้ทั่วไป พักไฮเดรทและพักผ่อน เนื่องจากอาการต่างๆของไข้คิวมักเกี่ยวข้องกับการสูญเสียน้ำ ดังนั้น ควรดื่มน้ำมากๆเพื่อหลีกเลี่ยงภาวะขาดน้ำ ผู้ที่ป่วยด้วยไข้คิวควรหลีกเลี่ยงการใช้เวลานอกบ้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสภาพอากาศที่มีแดดจัด และควรพักผ่อนให้มากที่สุด

การอาเจียนและท้องร่วง ทำให้ผู้ป่วยมีความเสี่ยงที่จะขาดน้ำสูงไปโรงพยาบาลในกรณีที่มีไข้คิวรุนแรง แม้ว่าไข้คิวมักจะหายไปภายในสองถึงสามสัปดาห์ ในบางกรณี ผู้ป่วยอาจต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล การรักษาในโรงพยาบาล มักมีความจำเป็นในกรณีที่ไข้คิวทำให้เกิดภาวะแทรกซ้อน เช่น โรคปอดบวมและการอักเสบของหัวใจและตับ ในเวลาประมาณ ใน 2 เปอร์เซ็นต์ของกรณี บุคคลอาจมีไข้คิวเรื้อรัง

นี่เป็นภาวะร้ายแรงที่วินิจฉัยได้เมื่อมีไข้คิวเป็นเวลานานกว่าหกเดือน ด็อกซีไซคลิน ยาปฏิชีวนะ คือการรักษาทางเลือกสำหรับไข้คิวเฉียบพลัน หากเริ่มการรักษาภายในสามวันแรกของการเจ็บป่วย ไข้มักจะลดลงภายใน 72 ชั่วโมง

 

 

บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ > กรวยไตอักเสบ ที่พบในหญิงตั้งครรภ์ควรทำการรักษาอย่างไร