ดิน ทำเกิดผลกระทบต่อสุขภาพ และสภาพความเป็นอยู่ของประชากร ดินเป็นชั้นบนสุดที่อุดมสมบูรณ์ของเปลือกโลก ซึ่งเกิดขึ้นภายใต้อิทธิพลของปัจจัยทางกายภาพ เคมี ชีวภาพและทางเทคนิค ภาวะเจริญพันธุ์เป็นลักษณะเด่นของดินจากพันธุ์อื่นๆ ดินเป็นองค์ประกอบหลักของชีวมณฑล ซึ่งมีการอพยพและการแลกเปลี่ยนสารเคมีจากภายนอกทั้งหมดในโลกของเรา ดินมีบทบาทสำคัญในชีวิตมนุษย์ เป็นห้องปฏิบัติการธรรมชาติขนาดใหญ่ ที่มีกระบวนการที่ซับซ้อนหลากหลาย

ในการทำลายและการสังเคราะห์สารอินทรีย์ กระบวนการทางเคมีของแสงได้เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง ปริมาณและคุณภาพของผลิตภัณฑ์จากพืช และสัตว์มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับดิน กล่าวคืออาหารของเรามีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับดิน สารอาหาร วิตามิน ธาตุเล็กๆ ที่จำเป็นต่อร่างกายเกือบทั้งหมดมาจากดิน อย่างไรก็ตาม ดินยังเป็นช่องทางหลักในการแพร่เชื้อหลายชนิดอีกด้วย ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าดินสามารถเป็นพิษได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม

รวมถึงสารก่อภูมิแพ้และสารก่อมะเร็ง การกลายพันธุ์และผลกระทบอื่นๆ ต่อร่างกายมนุษย์ การขาดธาตุอาหารรองหรือส่วนเกิน สามารถทำให้เกิดโรคเฉพาะถิ่นได้ ดินประกอบด้วยหินต้นกำเนิด อินทรียวัตถุที่ตายแล้ว น้ำ อากาศและสิ่งมีชีวิตต่างๆ ดินเป็นระบบสามส่วนรวม กระจายอย่างแพร่หลายและโครงสร้างต่างกัน ซึ่งรวมถึงส่วนประกอบที่เป็นของแข็ง ของเหลวและก๊าซ ในเวลาเดียวกัน สภาพของดินได้รับอิทธิพลอย่างมาก จากระบบออร์กาโนมิเนอรัล

รวมอยู่ในองค์ประกอบของ ดิน ด้วยเหตุนี้ดินจึงไม่เหมือนกับอากาศและน้ำ ซึ่งความเข้มข้นของสารพิษมีแนวโน้มลดลงเนื่องจากการเจือจาง ในทางกลับกัน การจับและรวมความเข้มข้นของสารพิษไว้ในโครงสร้าง มลพิษสะสมในดินจากอากาศและเป็นผลมาจากการเข้าไปในน้ำ ในขณะที่ยังมีกระบวนการย้อนกลับตามธรรมชาติ ของการแพร่กระจายของสารเคมี ในขณะเดียวกันดินก็เป็นวัตถุธรรมชาติที่มีการเคลื่อนไหวมากที่สุด ซึ่งสามารถทำลายและกระจายสารพิษได้

อันตรายของมลพิษในดินถูกกำหนดโดย ระดับของผลกระทบเชิงลบที่อาจเกิดขึ้นกับสื่อที่สัมผัส น้ำ อากาศ ผลิตภัณฑ์อาหารและโดยตรงหรือโดยอ้อม ต่อมนุษย์ตลอดจนกิจกรรมทางชีวภาพของดิน และกระบวนการทำให้บริสุทธิ์ ผลของการสำรวจดินจะถูกนำมาพิจารณา เมื่อกำหนดและทำนายระดับอันตรายต่อสุขภาพ และสภาพความเป็นอยู่ของประชาชนในการตั้งถิ่นฐาน การพัฒนามาตรการสำหรับการบุกเบิกการป้องกันโรคติดเชื้อ และไม่ติดเชื้อแผนงานระดับภูมิภาค

การแก้ปัญหาทางเทคนิคสำหรับ การฟื้นฟูและคุ้มครองพื้นที่ลุ่มน้ำ เมื่อตัดสินใจลำดับกิจกรรมสุขาภิบาลภายในกรอบโครงการสิ่งแวดล้อมบูรณาการ ข้อกำหนดสำหรับคุณภาพของดินในพื้นที่ ที่มีประชากรและที่ดินเพื่อเกษตรกรรมถูกกำหนดโดย กฎและข้อบังคับด้านสุขอนามัยและระบาดวิทยา ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยและระบาดวิทยา สำหรับคุณภาพดินได้รับการอนุมัติ หัวหน้าแพทย์สุขาภิบาล 16 เมษายน 2546 การออกแบบ การก่อสร้าง

การสร้างใหม่อุปกรณ์ทางเทคนิคใหม่ และการทำงานของสิ่งอำนวยความสะดวก เพื่อวัตถุประสงค์ต่างๆ รวมถึงที่อาจส่งผลเสียต่อสภาพของดิน ข้อกำหนดที่กำหนดไว้ในกฎสุขาภิบาล มีผลบังคับใช้สำหรับนิติบุคคล และผู้ประกอบการแต่ละรายโดยไม่คำนึงถึงการอยู่ใต้บังคับบัญชา และรูปแบบการเป็นเจ้าของบทบัญญัติของกฎสุขาภิบาลเหล่านี้ เกี่ยวกับข้อกำหนดในการปกป้องดินจากมลพิษจะต้องนำมาพิจารณา ในการดำเนินการทางกฎหมายด้านกฎระเบียบอื่นๆ

การตัดสินใจของนิติบุคคลมาตรฐานของรัฐ การประเมินคุณภาพดินในพื้นที่ ที่มีประชากรถูกสุขลักษณะดำเนินการตามแนวทางของ MU การประเมินคุณภาพดินในพื้นที่ ที่มีประชากรอย่างถูกสุขลักษณะ โครงการสำรวจดินถูกกำหนดโดยเป้าหมาย และวัตถุประสงค์ของการศึกษา โดยคำนึงถึงสภาพสุขาภิบาลและระบาดวิทยาของพื้นที่ ระดับและลักษณะของภาระเทคโนโลยี สภาพการใช้ที่ดิน ในการวางแผนการสำรวจดิน ดินของพื้นที่ที่มีความเสี่ยงเพิ่มขึ้นต่อผลกระทบต่อสุขภาพ

ประชาชนจะได้รับการตรวจสอบเป็นหลัก สิ่งนี้ใช้กับดินของโรงเรียนอนุบาลและสถาบันการแพทย์ ย่านที่อยู่อาศัย โซนของการป้องกันสุขาภิบาลของแหล่งน้ำ แหล่งน้ำดื่ม ที่ดินที่ถูกครอบครองโดยพืชผลทางการเกษตร ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับคุณภาพดินนำไปใช้กับพื้นที่ต่างๆ ขึ้นอยู่กับวัตถุประสงค์ในการใช้งานและการใช้งาน โดยส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับพื้นที่อยู่อาศัย พื้นที่พักผ่อนหย่อนใจและเขตคุ้มครองสุขาภิบาลสำหรับแหล่งน้ำ

รวมถึงแหล่งน้ำชายฝั่ง พื้นที่เกษตรกรรม ซึ่งผลกระทบของดินที่ปนเปื้อนต่อสุขภาพของมนุษย์ และสภาพความเป็นอยู่อาจเป็นไปได้ เพื่อวัตถุประสงค์ในการสุขาภิบาล ความเป็นอยู่ที่ดีทางระบาดวิทยาของประชากร และกฎสุขาภิบาลกำหนดว่าในดินของการตั้งถิ่นฐานในเมือง และในชนบทและที่ดินเกษตรกรรม เนื้อหาของสารเคมีและสารชีวภาพ ที่อาจเป็นอันตรายต่อมนุษย์ สิ่งมีชีวิตทางชีววิทยาและจุลชีววิทยาในดิน ที่ระดับความลึกต่างๆ

รวมทั้งระดับของรังสีพื้นหลัง ไม่ควรเกินความเข้มข้นสูงสุดที่อนุญาต ระดับที่กำหนดโดยกฎสุขาภิบาลและมาตรฐานด้านสุขอนามัย ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับคุณภาพของดิน จะมีความแตกต่างกันโดยพิจารณาจากความจำเพาะ ดิน และลักษณะภูมิอากาศของพื้นที่ ที่มีประชากรอาศัยอยู่ และเนื้อหาเบื้องหลังของสารประกอบและองค์ประกอบทางเคมี ในเวลาเดียวกันกฎสุขาภิบาลระบุว่าแนะนำให้ใช้ตัวบ่งชี้ดิน ในระดับภูมิภาคเป็นค่าพื้นหลัง

สำหรับความเข้มข้นของสารเคมี ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยและระบาดวิทยา สำหรับคุณภาพของดินในพื้นที่ที่มีประชากร ตามมาตรฐานสุขาภิบาล ข้อกำหนดด้านสุขอนามัยสำหรับคุณภาพของดินในพื้นที่ ที่มีประชากรได้รับการกำหนดขึ้นสำหรับพื้นที่ ที่สำคัญที่สุดเช่น พื้นที่ที่มีความเสี่ยงสูง สิ่งนี้ใช้กับเด็กและสถาบันการศึกษา สนามเด็กเล่น กีฬาและสนามเด็กเล่น การพัฒนาที่อยู่อาศัย พื้นที่นันทนาการ เขตคุ้มครองสุขาภิบาลสำหรับแหล่งน้ำ เขตนันทนาการ

เขตคุ้มครองสุขาภิบาล เขตชายฝั่ง เกณฑ์การประเมินความถูกสุขอนามัยของดินมีอะไรบ้าง เกณฑ์หลักสำหรับการประเมินที่ถูกสุขลักษณะของการปนเปื้อนในดินด้วยสารเคมี คือความเข้มข้นสูงสุดที่อนุญาต MPC หรือความเข้มข้นที่อนุญาตโดยประมาณ APC ของสารเคมี MPC ของสารเคมีเป็นตัวบ่งชี้ที่ซับซ้อนของเนื้อหาของสารเคมีในดิน ที่ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ ซึ่งสะท้อนถึงวิธีที่เป็นไปได้ทั้งหมดของผลกระทบทางอ้อม ของสารมลพิษต่อสื่อที่สัมผัส

กิจกรรมทางชีวภาพของดิน กระบวนการทำให้บริสุทธิ์ด้วยตนเอง กฎระเบียบด้านสุขอนามัยของสารเคมีในดิน รวมถึงการกำหนดความเข้มข้นของสารเคมีในดินตามเกณฑ์สุขอนามัยทั่วไป การย้ายน้ำ การย้ายอากาศ ตัวบ่งชี้การเคลื่อนย้ายของอันตราย จากลักษณะเฉพาะของการจัดตั้งในดิน เมื่อแก้ปัญหาเกี่ยวกับการประเมินเปรียบเทียบอันตรายต่อสุขภาพของประชาชนจากสารเคมีต่างๆ ที่เข้าสู่ดิน ควรคำนึงถึงตัวชี้วัดการเคลื่อนย้าย และการย้ายถิ่นของน้ำด้วย

ในพื้นที่ที่มีลักษณะเป็นเมือง ตัวบ่งชี้การอพยพทางอากาศของความเป็นอันตรายมีความสำคัญเป็นพิเศษ นี่เป็นเพราะข้อเท็จจริงที่ว่ามากกว่า 50 เปอร์เซ็นต์ของอนุภาคในชั้นอากาศที่ผิวดินมีต้นกำเนิดจากดิน ในทางกลับกัน เกณฑ์หลักสำหรับการปนเปื้อนของดินที่ปลูกพืช เป็นตัวบ่งชี้การเคลื่อนย้ายของอันตราย ซึ่งกำหนดระดับของการสะสมของสารอันตรายในผลิตภัณฑ์อาหาร การประเมินระดับอันตรายของการปนเปื้อน ในดินด้วยสารเคมีจะดำเนินการ

ในขณะเดียวกันก็ถือว่าความเสี่ยงของมลภาวะมีมากขึ้น ยิ่งเนื้อหาที่แท้จริงขององค์ประกอบมลพิษในดินเกิน MPC หรือ APC ระดับความเป็นอันตรายของสารควบคุมก็จะยิ่งสูงขึ้น ความคงอยู่ ความสามารถในการละลายในน้ำ การเคลื่อนย้าย ในดินและความลึกของชั้นที่ปนเปื้อน นอกจากนี้ยังคำนึงถึงคุณสมบัติที่สำคัญ เช่น ความสามารถในการบัฟเฟอร์ของดิน ความเสี่ยงของมลภาวะยิ่งสูง ความจุบัฟเฟอร์ของดินยิ่งต่ำ เช่น ปริมาณฮิวมัสที่ต่ำกว่าค่า pH ของดินและองค์ประกอบทางกลที่เบากว่า

 

บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ > พลศึกษา ว่าด้วยการทำงานของร่างกายเมื่อออกกำลังกาย