เรือสำราญกับ UNESCO 

UNESCO เทคโนโลยีการผลิต เรือสำราญของจีน ที่ได้รับการคัดเลือกจาก UNESCO Intangible เรือ Fu เป็นชื่อเรียกรวมของเรือโบราณที่มีก้นแหลมตามชายฝั่งของฝูเจี้ยนและเจ้อเจียง เรือมีความสมดุลพอ ๆ กับความสมดุลด้านล่างเหมือน มีดปลายด้านล่างกว้าง และหางและปลายทั้งสองข้างเอียงร่างกายทั้งหมดประกอบด้วยปัจจัย แห่งความสวยงาม มีเสน่ห์อันน่าหลงใหล

ที่เรียกว่า “watertight channelss” หมายความว่าห้องโดยสาร ถูกแบ่งออกเป็นช่องที่ไม่สามารถสื่อสารได้ด้วยช่องใส่ของมี 13 และ 8 ช่อง โครงสร้างเรือนี้ เป็นสิ่งประดิษฐ์ที่สำคัญของจีน ในการต่อเรือสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการป้องกัน การจมของเรือและเพิ่มประสิทธิภาพด้านความปลอดภัยในการเดินทางไกล เรือ Zhangwan Fu มีเสื้อคลุมที่มีคุณสมบัติที่โดดเด่นและเส้นรอด

เทคโนโลยีการผลิตของเรืออวยพร ช่องกันน้ำใช้ไม้การบูรไม้สน และเฟอร์เป็นวัสดุหลัก และใช้เทคโนโลยีหลักเช่นข้อต่อร่อง และการเย็บตะเข็บ เพื่อให้โครงสร้างตัวถัง มีความแข็งแรงและห้องโดยสารไม่เป็นอิสระจากกัน โครงสร้างปิดผนึกและกันไม่ได้ภายใต้คำสั่งของ “Master Head” (ชื่อที่เป็นเกียรติสำหรับช่างฝีมือการต่อเรือที่ดำรงตำแหน่งทางตอนใต้ของฝูเจี้ยน) ช่างฝีมือหลายคนได้รับความร่วมมืออย่างใกล้ชิด

ทักษะการต่อ เรือสำราญของจีน

ทักษะการต่อเรือในทะเล Quangang สามารถย้อนกลับไปในสมัยราชวงศ์ถังได้ล่าสุดฝูโจวและเฉวียนโจวในราชวงศ์ถังเป็นฐานการต่อเรือหลักในภาคใต้และเทคโนโลยีการต่อเรือมีความก้าวหน้าอย่างมาก ฝีมือของเรือเดินทะเลที่กันน้ำได้ถูกคิดค้นขึ้นในสมัยราชวงศ์ถังโดยประมาณ หลังจากราชวงศ์ซ่งงานฝีมือของช่องเก็บน้ำได้ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในเรือเดินทะเลและเรือเดินทะเลที่สร้างขึ้นในฉวนโจวได้ใช้โครงสร้างช่องกันน้ำ

ในช่วงราชวงศ์หยวนและราชวงศ์หมิงทักษะการผลิตเรือเดินทะเล ถึงจุดสูงสุดในราชวงศ์หยวน (ปี Gengwu) Yuanzong ถึงปีแรกของ Shunyuan บรรพบุรุษของ Fengwei Huang “Yuanxiu” ได้อพยพไปยังคาบสมุทร Fengwei และสร้าง “คฤหาสน์ Kaifeng” และ “Yanzetang” “เริ่มต้นธุรกิจการต่อเรือของตระกูล Huang ในสมัยราชวงศ์หมิงเทคโนโลยีการต่อเรือและอุตสาหกรรมการต่อเรือถึงจุดสูงสุด

ทักษะการต่อเรือของกุ้ยเฟิงหวางได้รับการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นและเป็นที่รู้จักกันดี หลังจากราชวงศ์ชิงห้ามไม่ให้ทะเล “เคลื่อนย้าย” การต่อเรือของกว๋างกังก็ลดลง ฝีมือของเรือพรายน้ำก็เช่นเดียวกัน เนื่องจากการรุกรานทางทิศตะวันออกและการ จำกัด ของจักรวรรดิโดยเจ้าอาณานิคมตะวันตกในช่วงกลางและปลายราชวงศ์ชิงเรือแล่นเพียงไม่กี่ลำแล่นไปในมหาสมุทรตะวันออกและใต้ ในปีที่ยี่สิบแปดของคังซี (ค.ศ. 1682) Huang Dugong ได้รับการแต่งตั้งจากราชสำนักชิงให้เป็น

“ผู้นำช่างฝีมือทางทหารในโรงงาน Daoxianxia” และได้สร้างและซ่อมแซมเรือให้กับ Zheng Chenggong และ Shi Lang ต่อเนื่องและดูแลการก่อสร้างของ เรือรบใหม่ ในสมัยราชวงศ์ชิงเรือกว๋างกังมีชื่อเสียงในด้านเรือรบ

คุณสมบัติ

โดยทั่วไปเรือ Zhangwan Fu ได้สืบทอดเทคโนโลยีการก่อสร้างช่องเก็บน้ำของ Gu Fu Ship ซึ่งไม่เพียง แต่มีฝีมือที่ประณีต แต่ยังมีการแสดงที่หลากหลายเช่นการต้านทานการจมความคล่องแคล่วความรวดเร็วและความมั่นคง เหตุผลหลักที่ Zhangwan Fu Ship ปลอดภัยและเชื่อถือได้นั้นแยกไม่ออกจากการนำโครงสร้างช่องกันน้ำมาใช้ ที่เรียกว่าช่องกันน้ำคือการแบ่งห้องโดยสารออกเป็นช่องแยกด้วยแผ่นช่อง

ข้อดีของมันคือ: หากเรือถูกแบ่งออกเป็นหลายห้องโดยสารหากเรือหนึ่งหรือสองลำได้รับความเสียหายระหว่างการเดินเรือจะไม่ทำให้เรือทั้งลำท่วมและจมตราบใดที่ห้องโดยสารที่เสียหายได้รับการซ่อมแซมและเสียบปลั๊กให้ เรือเพื่อแล่นต่อไปสามารถจัดเก็บสินค้าทางเรือไว้ในช่องแยกซึ่งสะดวกในการขนถ่ายและการจัดการและในกรณีที่เกิดอุบัติเหตุทางทะเลก็สามารถลดการสูญเสียได้เช่นกันเนื่องจากเรือถูกแยกชั้นทีละชั้นด้วยแผงหน้าต่าง

กำแพงกั้นและแผงเปลือกหนามันถูกมัดอย่างแน่นหนาและจริงๆแล้วกำแพงกั้นจะทำหน้าที่เป็นซี่โครงซึ่งแทนที่ซี่โครงทำให้กระบวนการต่อเรือง่ายขึ้นและทำให้โครงสร้างตัวถังแข็งแกร่งขึ้นและความต้านทานการจมโดยรวมของเรือก็ดีขึ้นด้วย

เรือฟอร์จูนเนอร์มักใช้โครงสร้างห้องโดยสารแบบแยกส่วนกันน้ำด้านล่างของฉากกั้นใกล้กับกระดูกงูและมี “สะดือ” สองอันอยู่ทางซ้ายและขวาซึ่งสามารถระบายน้ำและป้องกันการรั่วซึมได้ คำสั่งของคันธนูและหางของเรือคือ “หมอนรองศีรษะ, ท้องปลอม, ท้องห้า, ห้องโถงทางการ, ถังน้ำ, ที่เหยียบหาง, เบนเบียน, ด้านหน้าและด้านหลัง, ห้องเก็บฟืนและเกลือ, สะพาน” เป็นต้น

เทคโนโลยีการผลิตของเรืออวยพรที่กันน้ำส่วนใหญ่ต้องผ่านกระบวนการหลัก 5 ขั้นตอน

ประการแรกตามความต้องการและน้ำหนักให้กำหนดความยาวกระดูกงูความกว้างพนักพิงศีรษะค่ายปิดบล็อกขนาดใหญ่ค่ายหางและตำแหน่งสัมพัทธ์ของกำแพงกั้นหลาย ๆ ด้านของกระดูกงูทั้งสองข้างรวมทั้งมุมที่แตกต่างกันของศีรษะและ หางของกระดูกงูที่หันขึ้น, พารามิเตอร์พื้นฐานของรูปร่างกระดูกกระดูกสันหลังของเรือและความกว้าง และความลึกของเรือจะถูกกำหนดในขั้นต้น การรวมเรือประเภทต่างๆการใช้งาน และสภาพการใช้งานกำหนดความกว้างขึ้นและลงของพาร์ติชันการปิดระดับการออกและตำแหน่งของการกระจายชุด

จากนั้นกำหนดความยาวลำกล้องและความสูงและความกว้างของเสากระโดงหลักตามความต้องการในการผลิตของเรือและความกว้างด้านบนของการปิดเรือ ในที่สุดหลังจากที่เรือทั้งลำมีรูปร่างโดยพื้นฐานแล้วรูปร่างและขนาดของใบพัดจะถูกสร้างขึ้นตามความต้องการ

เรื่องราวอื่น ๆ ที่น่าสนใจ หากพบอารยธรรมที่อยู่เบื้องหลังมนุษย์