ตาแดง เยื่อบุตาอักเสบเป็นกลุ่มของโรคที่มีกระบวนการอักเสบในเยื่อเมือกของตา อาการที่พบบ่อย ได้แก่ เยื่อบุตาแดง บวม ไวต่อแสง มีสารคัดหลั่งจากตา อาจมีอาการและภาวะแทรกซ้อนอื่นร่วมด้วย เยื่อบุตาอักเสบเฉียบพลันและเรื้อรัง เฉียบพลัน จะผ่านไปหลังจากการรักษาประมาณ 4 สัปดาห์ เรื้อรังดำเนินไปเป็นเวลานาน โดยมีระยะเวลาของการให้อภัยและอาการกำเริบ

ส่วนใหญ่มักจะกระตุ้นกระบวนการอักเสบจากการติดเชื้อไวรัสและแบคทีเรีย ในผู้ใหญ่ 85 เปอร์เซ็นต์ ของเยื่อบุตาอักเสบเกิดจากไวรัสในเด็ก แบคทีเรียและอะดีโนไวรัสมีรูปแบบที่เหมือนกัน ทั้งไวรัสและแบคทีเรียสามารถแพร่เชื้อได้สูง และติดต่อได้โดยการสัมผัส ดังนั้น จึงควรแยกผู้ป่วยออกจากกัน เยื่อบุตาอักเสบมักจะตอบสนองต่อการรักษาได้ดี และมีการพยากรณ์โรคที่ดี

อย่างไรก็ตาม บางรูปแบบมีความรุนแรง และอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อน รวมทั้งความบกพร่องทางสายตา เยื่อบุตาและหน้าที่ของมัน ฝักเยื่อบุลูกตา เป็นเนื้อเยื่อโปร่งใสบางๆที่เรียงตามด้านหลังของเปลือกตา และลูกตาไปที่กระจกตา ประกอบด้วยน้ำเหลืองและหลอดเลือด เส้นใยประสาท ต่อมที่ขับเสมหะ หน้าที่ทางสรีรวิทยาของเยื่อบุลูกตา การปกป้องดวงตาจากความเสียหายทางกล

เนื่องจากระดับความไวของเยื่อบุลูกตาสูง การเข้าไปในดวงตาแม้แต่จุดเล็กๆ ก็นำไปสู่ความรู้สึกของสิ่งแปลกปลอม เป็นผลให้การฉีกขาดเพิ่มขึ้นบุคคลเริ่มกะพริบ ซึ่งนำไปสู่การกำจัดสิ่งแปลกปลอม การป้องกันการติดเชื้อ การเข้ามาของจุลินทรีย์ทางพยาธิวิทยาบนพื้นผิวของดวงตาหรือการบาดเจ็บของมัน จะกระตุ้นการปลดปล่อยเซลล์ภูมิคุ้มกันจากหลอดเลือดของเยื่อบุลูกตาเข้าไปในของเหลวน้ำตา

ซึ่งในตัวมันเองมีฤทธิ์ฆ่าเชื้อแบคทีเรีย นอกจากนี้ ยังมีคุณสมบัติกาว ความสามารถในการติด เยื่อเมือกกักตัวตัวแทนทางพยาธิวิทยา และป้องกันไม่ให้ซึมลึกเข้าไปในเนื้อเยื่อของดวงตา โภชนาการเนื้อเยื่อและความชุ่มชื้น เมือกที่หลั่งออกมาจากต่อมของเยื่อบุลูกตาจะหล่อลื่น และให้ความชุ่มชื้นแก่ดวงตา และออกซิเจนและสารอาหารจะเข้าสู่หลอดเลือด สาเหตุของการพัฒนา และการจำแนกเยื่อบุตาอักเสบ

เยื่อบุตาอักเสบคืออะไร นี่คือการอักเสบของเยื่อเมือกของตา ด้วยการพัฒนาของโรคอาจเข้าร่วมการอักเสบของกระจกตา keratitis ในกรณีนี้โรคนี้เรียกว่า keratoconjunctivitis สาเหตุที่พบบ่อยที่สุดของเยื่อบุตาอักเสบ คือการติดเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรีย รูปแบบของเชื้อรานั้นพบได้น้อย เยื่อบุลูกตายังสามารถอักเสบได้เนื่องจากปฏิกิริยาการแพ้ เช่นเดียวกับผลที่ระคายเคืองอย่างต่อเนื่องของลักษณะทางกลหรือเป็นพิษ

อนุภาคฝุ่น ควัน สารแขวนลอยที่กัดกร่อนในอากาศ มักมีโรคหลายชนิดผสมกัน ปัจจัยที่ทำให้เกิดโรคการติดเชื้อจากการสัมผัสกับผู้ป่วย อาบน้ำในอ่างเก็บน้ำสกปรก ธรรมชาติหรือเทียม โรคเฉียบพลันและเรื้อรังของอวัยวะหูคอจมูก ภูมิคุ้มกันลดลงโดยทั่วไป อยู่ในห้องที่มีอากาศเสีย ปวดตาเป็นเวลานาน เช่นในที่แสงน้อย สุขอนามัยที่ไม่ดีเมื่อใช้คอนแทคเลนส์

กรณีที่พบบ่อยที่สุดของเยื่อบุตาอักเสบ คือเด็กและผู้สูงอายุ อุบัติการณ์ต่ำสุดในหมู่คน 20 ถึง 40 ปี การจำแนกประเภท ตาแดง ขึ้นอยู่กับสาเหตุของโรคและลักษณะของโรค ตาแดง แบ่งออกเป็นหลายประเภท ได้แก่ แบคทีเรีย ไวรัส แพ้ เชื้อรา อะแคนทามีบา อาการของโรคขึ้นอยู่กับสาเหตุของโรคอาจแตกต่างกัน อาการของโรค ด้วยการอักเสบหลอดเลือดของเยื่อบุลูกตา จะขยายและเติมเลือด

ตาขาวมีลักษณะเป็นสีแดงโรค ตาแดง พื้นผิวของเปลือกขรุขระผู้ป่วยรู้สึกแห้งในดวงตา โรคตาแห้งในการวินิจฉัยประเภทของโรคนั้นมีความสำคัญ การจัดสรรอาจเป็นเมือก หนอง และ mucopurulent ด้วยลักษณะเป็นหนองการหลั่งอาจทำให้ขนตาและเปลือกตาติดกาวได้ ในตอนเช้าต้องลืมตาอย่างแท้จริง อาจมีเลือดออกใต้เยื่อบุตา เกิดแผลเป็น

ด้วยความก้าวหน้าของโรคกระจกตาสามารถอักเสบได้ ทำให้รู้สึกถึงสิ่งแปลกปลอม ด้วยการอักเสบของขอบเปลือกตา เกล็ดกระดี่มีอาการแสบร้อนแดงและบวม บางทีการเพิ่มขึ้นและความรุนแรงของต่อมน้ำเหลืองในภูมิภาค โรคตาแดงที่มีลักษณะติดเชื้อ ไวรัสและแบคทีเรีย เป็นโรคติดต่อในระดับสูง ผู้ป่วยและสิ่งแวดล้อมควรใช้มาตรการป้องกัน ล้างมือด้วยน้ำยาฆ่าเชื้ออย่างน้อย 20 วินาที

หลังจากสัมผัสตาและจมูก หลังจากที่บุคคลได้สัมผัสดวงตาที่ติดเชื้อแล้ว คุณไม่ควรสัมผัสดวงตาที่มีสุขภาพดีโดยไม่ได้ล้างมือ บริเวณโดยรอบไม่ควรใช้ผ้าขนหนู หมอน และสิ่งอื่นๆสัมผัสกับใบหน้าของผู้ป่วย ผู้ป่วยไม่ควรไปสระว่ายน้ำ ห้องอาบน้ำ ซาวน่า แม้ว่าจะมีสุขภาพที่ดีทั่วไป เด็กเล็กได้รับการยกเว้นไม่ให้เข้าชมสวน วัยเรียน โรงเรียน แม้ว่าสภาพของพวกเขาจะน่าพอใจก็ตาม

นี่เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อป้องกันการแพร่กระจายของการติดเชื้อ และการพัฒนาของเยื่อบุตาอักเสบจากโรคระบาด เยื่อบุตาอักเสบจากไวรัส อาจมาพร้อมกับโรคไข้หวัดและการติดเชื้อไวรัสในระบบอื่นๆ หัด อีสุกอีใส หัดเยอรมัน คางทูม หากเยื่อบุตาอักเสบจากไวรัสพัฒนาเป็นโรคอิสระ เชื้อก่อโรคมักจะเป็น adenoviruses ของซีโรไทป์ต่างๆน้อยกว่า เอนเทอโรไวรัส มีรูปแบบดังกล่าว ฟอลลิคูลาร์เลือดออกเยื่อหุ้มสมอง

ความก้าวหน้าและอาการของโรค บ่อยครั้งที่โรคนี้เกิดขึ้นหลังจากการสัมผัสกับคนที่เป็นโรคตาแดง และบางครั้งก็เข้าร่วม หลังจากประสบกับการติดเชื้อทางเดินหายใจส่วนบน ระยะฟักตัวเป็นเวลา 5 ถึง 12 วัน จากนั้นลักษณะของเยื่อบุตาแดงจะเริ่มขึ้น มีน้ำไหลออกจากตา รู้สึกระคายเคืองในดวงตา โดยเริ่มจากตาข้างหนึ่ง การติดเชื้อมักแพร่กระจายไปยังอีกข้างหนึ่ง

ในกรณีที่รุนแรง ผู้ป่วยมีอาการกลัวแสง เคมีบำบัด Chemosis คืออาการบวมของเยื่อบุลูกตา กระจกตาจะอักเสบ ความเลือนลางของวัตถุรอบข้าง รัศมี และแสงวาบรอบตัวเป็นเครื่องยืนยันถึงความขุ่น เมื่อกระจกตาขุ่นมัว แพทย์สามารถสังเกตจุดโฟกัสของกระจกตาได้อีกสองปีหลังจากที่ผู้ป่วยฟื้นตัว ด้วยรูปแบบฟอลลิคูลาร์ รูขุมขนาดเล็กและขนาดกลาง จะปรากฏบนเยื่อบุของเปลือกตาล่าง

ลักษณะเลือดออกเป็นลักษณะของเส้นเลือดแตกหลายๆ เลือดออกของเยื่อบุลูกตา ในรูปแบบเมมเบรนจะเกิดเมมเบรน และจุดแทรกซึมของกระจกตาทำให้เกิดอาการตาแห้ง การวินิจฉัย ไม่มีอาการเฉพาะที่บ่งบอกถึงลักษณะไวรัสของโรคได้อย่างชัดเจน มักวินิจฉัยโดยอาการทางคลินิก ในบางกรณีที่พบไม่บ่อย อาจมีการแสดงรอยเปื้อนจากตาสำหรับการเพาะเชื้อ เป็นไปได้ที่จะทำการตรวจเลือดทางภูมิคุ้มกันสำหรับการติดเชื้อ ELISA

เอนไซม์อิมมูโนแอสเซย์ PCR ปฏิกิริยาลูกโซ่โพลีเมอเรส มีการกำหนดไว้สำหรับการอักเสบที่รุนแรง และไม่รวมโรคร้ายแรงอื่นๆ รูปแบบของไวรัสมีความโดดเด่นด้วยการหลั่งน้ำ คนที่เป็นหนองพูดถึงการติดเชื้อแบคทีเรีย การติดเชื้อแบคทีเรียทุติยภูมิร่วมกับไวรัสในกรณีที่แยกได้ สำหรับการวินิจฉัยโรคนั้น จะมีการเพาะเชื้อแบคทีเรียออกจากตา

การบำบัดตาแดง เยื่อบุตาอักเสบจากเชื้อ Adenovirus ที่มีรูปแบบไม่ซับซ้อนมักจะหายไปเอง ใช้เวลาประมาณ 1 สัปดาห์ โดยมีความรุนแรงปานกลาง และนานถึง 3 สัปดาห์ในกรณีที่รุนแรงกว่า การรักษาโรคที่ไม่รุนแรงเป็นอาการ ดวงตาจะปราศจากสารคัดหลั่ง การแสดงการประคบเย็นที่ดวงตา ในกรณีที่รุนแรงกว่านั้น มีการใช้ยาต้านไวรัส ยากระตุ้นภูมิคุ้มกันและยาแก้อักเสบ

อินเตอร์เฟอรอนในพื้นที่ออฟทัลโมเฟอรอน อินเตอร์เฟอรอน เม็ดเลือดขาว ต้านการอักเสบ ป้องกันอาการแพ้ น้ำตาทดแทน หยดน้ำตาเทียมฯลฯ หากเกิดอาการกลัวแสงจักษุแพทย์จะสั่งขี้ผึ้งกลูโคคอร์ติโคสเตียรอยด์หรือยาหยอดตา ห้ามใช้อย่างอิสระเนื่องจากแพทย์ต้องแยกโรคเริมอักเสบออกก่อน ยาฮอร์โมนสามารถทำให้รุนแรงขึ้นได้ ในกรณีที่มีการติดเชื้อแบคทีเรียที่คุกคาม อาจใช้ยาปฏิชีวนะได้

บทความอื่นๆ ที่น่าสนใจ > เลือด อธิบายเกี่ยวกับการสร้างเซลล์เม็ดเลือดแรกและหลอดเลือดแรก